Naar hoofdinhoud Naar footer

Casus 1: Masturberen in de huiskamer

Gepubliceerd op: 05-04-2019

Meneer Jansen masturbeert in de huiskamer. In het benaderplan staat dat hij naar zijn kamer moet worden gebracht. Maar dat is omslachtig. Wat nu?

Meneer Jansen heeft dementie en ook lichamelijk gaat alles niet meer zo makkelijk. Het is dan ook bewerkelijk om meneer Jansen van zijn kamer naar de huiskamer te brengen: met de actieve lift vanuit bed in de rolstoel en vervolgens weer met de actieve lift vanuit de rolstoel naar een gewone stoel. Meneer Jansen loopt dus niet even zelf de kamer uit als hij zin heeft om te masturberen. En als hij in de huiskamer masturbeert, kunnen de medewerkers hem niet even snel naar zijn kamer brengen. Toch is dat precies wat hij doet: meneer Jansen masturbeert regelmatig in de huiskamer, waar de andere bewoners, mantelzorgers en medewerkers bij zijn.

Het dilemma

De medewerkers vinden het ongepast en voelen zich ongemakkelijk. Ze weten niet hoe ze hiermee moeten omgaan. Ze roepen de hulp in van een psycholoog. En meneer Jansen krijgt een benaderingsplan. In het plan staat dat de medewerkers meneer Jansen op vaste tijden naar zijn kamer moeten brengen. Zodat hij daar in alle rust kan masturberen. Maar ja, masturberen op commando werkt natuurlijk niet. Dus als meneer Jansen op zijn kamer is, gebeurt er meestal niets. En als ze hem naar zijn kamer brengen als hij in de huiskamer begint te masturberen, is het moment 9 van de 10 keer alweer voorbij als hij in bed ligt. Het is allemaal heel veel gedoe. De medewerkers worden er moedeloos van en besluiten om het maar te laten zoals het is. Maar meneer Jansen vertoont ondertussen steeds gefrustreerder gedrag. Hij is ongeremd in zijn opmerkingen en wordt zelfs handtastelijk. De medewerkers zitten met hun handen in het haar.

Andere casus over masturbatie

Een meneer met dementie masturbeert met behulp van de hand van zijn eveneens demente buurvrouw. Het team is in rep en roer en wil de mevrouw in bescherming nemen. De term spreekt al over ‘medische castratie’. Maar hoe zit het dan met de behoeften van deze meneer? Moet je daar dan aan voorbij gaan? Hij heeft blijkbaar behoefte aan seks. Door erotisch materiaal in de vorm van een Playboy open op bed te leggen, was meneer al geholpen. Ook een erotische DVD of de inhuur van een sekswerker kan uitkomst bieden. 

Teambespreking

De aandachtsvelders intimiteit en seksualiteit bespreken het met het team. Ze vragen of de medewerkers het benaderingsplan nog volgen. Dat is niet het geval. Jammer, want ontnemen de medewerkers hem dan niet zijn privémoment? Natuurlijk is het bewerkelijk, maar meneer heeft toch recht op en behoefte aan een moment voor zichzelf? Een van de medewerkers geeft heel eerlijk toe dat ze er nooit bij stil heeft gestaan dat ook oude mannen nog seksuele gevoelens hebben. Terwijl ze al jaren in de zorg werkt. Ze schaamt zich er een beetje voor. Ze blijkt niet de enige te zijn. Maar weinig medewerkers zijn zich bewust van seksuele behoeftes van mensen met dementie. Alle medewerkers weten dat agressie vaak voortkomt uit frustratie, maar niet dat die frustratie ook seksueel kan zijn. Die bewustwording van de gezonde behoefte van meneer Jansen is belangrijk. Maar ondertussen blijft de bewerkelijke manier van verplaatsen een probleem.

De gekozen oplossing

Het team stelt voor een kantelrolstoel voor meneer Jansen aan te vragen. Daarmee kunnen de medewerkers hem snel naar zijn kamer brengen op het moment dat hij zin heeft om te masturberen.

Bron

Publicatie Intimiteit en seksualiteit in het verpleeghuis (pdf), 2018. Waardigheid en trots